Przedwojenny ratusz w Twardogórze

W 1912 roku w Twardogórze (wówczas Festenberg) wybudowany został nowy ratusz. Wzniesiony został na południowej pierzei rynku przez lokalną firmę budowlaną Waltera Küthza w stylu określanym wówczas jako wilhelmiński od imienia panującego cesarza Wilhelma II. Styl ten okeślić można jako eklektyczny, nawiązujący do historyzmu, jednak przede wszystkim uwzględniający funkcje budynku publicznego - robiący odpowiednie wrażenie na patrzącym, a jednocześnie nieprzerysowany, praktyczny i funkcjonalny. Landrat zaproszony na otwarcie nowego gmachu komplementował, że jest to najpiękniejszy ze wszystkich ratuszy małych miasteczek śląskich.

W ratuszu miał swą siedzibę również urząd stanu cywilnego. O ślubie zawartym przez siostrę i szwagra właśnie w tym budynku pisze w swych wspomnieniach Franz Thomale.

Ratusz robił wrażenie również swym wyposażeniem. Twardogóra była już znana jako miasto, w którym przodował cech stolarzy (die schlesische Tischlerstadt Festenberg), co znalazło odzwierciedlenie w wystroju wnętrz ratuszowych. Stolarkę artystyczną (okładziny ścian i sufitów, zdobienia, rzeźbienia) oraz meble wykonał wedle własnego projektu Rudolf Milde - mistrz stolarski posiadający tytuł dostawcy królewskiego. Tytuł otrzymał od Fryderyka Augusta III Saskiego (Friedrich August III), ostatniego króla Saksonii, dla którego projektował i wykonywał elementy stolarki do niezwykłej rezydencji Schloss Sibyllenort (pałac w Szczodrem, z którego do dziś zachowała się tylko jedno skrzydło i oficyna), a którą wówczas nazywano śląskim Windsorem. Milde pracował również dla rodu von Moltke, wykonując stolarkę do pałacu w Krzyżowej (wówczas Schloss Kreisau).

Ratusz jako ozdoba i wizytówka miasta był dość często fotografowany i pojawiał się na przedwojennych pocztówkach. Te zaprezentowane w "Niedzieli z historią" nie zawsze mają określoną datę wykonania. Ratusz wraz z sąsiednimi kamienicami sfotografowano w latach dwudziestych. Kolorowana pocztówka może pochodzić z lat 1912-1920 (wówczas wydano podobne z sądem i budynkiem dworca). Fotografia sali posiedzeń pochodzi z roku 1927. Czwarta pocztówka powstała prawdopodobnie również w latach dwudziestych. Ostatnie prezentowane zdjęcie pochodzi z roku 1938.

Ratusz służył miastu zaledwie przez 33 lata. W styczniu 1945 roku do miasta wkroczyła Armia Czerwona. Budynki ratuszy i urzędów pocztowych były celami strategiczymi. Czy jednak musiały spłonąć?

DŚ