Ziołowy ogródek. Tymianek

Macierzanka tymianek (Thymus vulgaris L.) zwana jest po prostu tymiankiem. Jest to jedna z moich ulubionych przypraw. Tradycyjne zastosowania tymianku w kuchni to przyprawianie mięs i dań z roślin strączkowych, jednak ja dodaję go również do past twarogowych i jajecznych oraz do zupy pomidorowej. Uważam, że tymianek pasuje również do deserów - wykorzystywałam go już jako ziołowy dodatek do ciasta z garnka, ale mam szersze plany deserowo-tymiankowe. Zresztą od czasów dziecięcej znajomości z aptecznymi syropami tymiankowymi mam silnie zakodowaną przynależność tymianku do kategorii smakóww słodkich.

Tymianek pochodzi z południowej Europy, ale uprawiany jest również u nas (i znacznie dalej na północ), bo jest wytrzymałym na mrozy krzaczkiem. Jest to roślina wieloletnia. Może być uprawiana w gruncie i w donicach. Jeden krzaczek mam na bardzo słonecznej rabacie ziołowej, a drugi w miejscu bardziej zacienionym - pod jabłonią. Na obu stanowiskach radzi sobie dobrze. Różnica jest taka, że ten na słonecznej rabacie szybciej i intensywniej kwitnie. Tymianek świetnie sprawdza się jako roślina okrywowa, nie przerasta chwastami.

Obecność tymianku w syropach wynika z jego właściwości leczniczych. Działa wykrztuśnie, ma również właściwości bakteriobójcze i grzybobójcze. Walory te znane były już w starożytności. Egipcjanie wykorzystywali tymianek jako jeden ze składników balsamów pośmiertnych, Grecy używali go do kąpieli, palili go jako kadzidło odkażające i pili napary, na przykład aby zwalczyć choroby układu moczowego, a Rzymianie przejęli od Greków jego kąpielowe zastosowanie.

Niezależnie od tego, czy zamierzacie wykorzystywać tymianek ze względu na walory lecznicze, czy na jego smak, warto umieć go rozpoznać (załączam zdjęcie) i wiedzieć o nim parę podstawowych rzeczy.
Jest to roślina o długich łodyżkach i drobnych listkach. Należy do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). W naszym klimacie tworzy niewysokie krzewinki. Starsze pędy drewnieją, młode są miękkie. Kulinarnie i leczniczo można wykorzystwać zarówno listki jak i kwiaty, poleca się zbieranie na początku kwitnienia. Jeżeli planujemy przygotować sobie tymianek suszony, najlepiej ścinać niezdrewniałe pędy i wiązać je w małe pęczki do zawieszenia lub rozkładać luźno na płótnie do suszenia ziół. Najlepsza pora na takie zbiory to lato - od czerwca do września. Tymianek będzie ładnie odrastał i cięcia będzie można powtórzyć.
Tymianek to roślina zimozielona. Oznacza to, że przez cały rok możemy pozyskiwać pewne ilości ziela - wystarczająco na bieżące potrzeby kulinarne. Ale oczywiście zimą krzaczek nie przyrasta tak jak latem.

Na koniec kilka argumentów za posiadaniem w ogrodzie krzaczków tymianku. Po pierwsze przez cały rok możemy korzystać ze świeżego tymianku, który nie jest powszechnie dostępny w marketach. Po drugie nie trzeba mieć kompletnie żadnych kompetencji z zakresu uprawy ziół - tymianek po prostu rośnie sam i nie oczekuje dosłownie niczego (no, może poza podlewaniem, gdy posadzimy go w donicy). Po trzecie 2 złote za paczuszkę suszonego tymianku to w zasadzie niedrogo, ale to przecież 200 złotych za kilogram suszu. Po czwarte - tymianek jest po prostu pyszny i zdrowy. Zaromatyzuje nam wiele potraw.