Niedziela z historią #246

Nieistniejące kino Zryw przy ulicy Młyńskiej 5 na fotografii z 1960 roku. Do dziś zachowały się jedynie resztki posadzki dawnego kina.

Kino powstało w 1933 roku jako Schauburg Tonfilmtheater. Przez pierwsze trzy lata prowadził je H. Goldmann, a od 1936 do końca wojny Marta Derlich. Sala mogła pomieścić 250-285 osób, a seanse odbywały się 1-2 razy w tygodniu.
W latach powojennych kino Zryw było ważnym punktem na kulturalnej i rozrywkowej mapie Twardogóry. Dla najmłodszych grano "poranki", dla starszej widowni wyświetlane były nowości filmowe, odbywały się tu również projekcje dla szkół.
Pod koniec lat osiemdziesiątych działalność kina została na kilka lat wstrzymana. W roku 1994 reaktywował je wraz z braćmi aktor Robert Gonera. Kino nabrało wówczas charakter kino-baru, odbywały się w nim również dyskoteki. Bracia Gonerowie prowadzili je przez 8 lat. Niestety twardogórskie kino poniosło porażkę w konkurencji z powstającymi w dużych miastach multikinami, telewizją i rozwijającym się internetem. Przed rozbiórką przez około 10 lat budynek stał pusty i niszczał.

Dla prównania odcinek Niedzieli z historią z fotografią budynku nieczynnego już kina z sierpnia 2013 roku.

Dzięki projektowi Historyczna baza kin. Dolny Śląsk i udostępnieniu informacji z niemieckich dokumentów, dowiadujemy się, że kino przy dzisiejszych Alejach prowadzone przez Emmę Anders działał znacznie wcześniej. Było to pierwsze twardogórskie kino. Powstało w roku 1922. Kilkukrotnie zmieniało nazwę i właścicieli. Pod nazwą Lichtspiele działało w latach 1922-1926. Przez pierwsze trzy lata prowadził je Willy Jochem, a przez rok niejaki Webner. W latach 1926-1928 prowadził je Karl Eisert z Międzyborza i wówczas nazywało się Festenberger Lichtspiele. W latach 1928-1933 już pod nazwą Zentral-Lichtspiele kimo prowadzili kolejno Walter Müller (przez cztery lata) i Emma Anders (przez rok). Dziś trudno ustalić, w którym dokładnie miejscu znajdowała się ta sala kinowa. Mieściła ona 100-125 widzów, a filmy wyświetlano 3-4 razy w tygodniu.

W Twardogórze przez pewien czas można było oglądać filmy również przy dzisiejszej ulicy Wielkopolskiej w nieistniejącym już Domu Strzeleckim - kino nazywało się Lichtspiele im Schützenhaus i działało w latach 1926-1928. Prowadzili je Lehmann i Knetsch z Wrocławia. W dużej sali Domu Strzeleckiego na seanse mogło przyjść nawet 300 osób, a pokazy odbywały się 1-2 razy w tygodniu.

DŚ