Ruch wozów konnych jeszcze na początku XX wieku był bardzo intensywny. W każdą środę w mieście odbywał się targ, codziennie zaopatrywano liczne sklepy, wożono zboże do pobliskich młynów wodnych, odbierano z nich mąkę.
Wrocławska od początku była ulicą szeroką. Na pocztówkach widać już słupy linii energetycznej. Miasto zostało zelektryfikowane w pierwszej dekadzie XX wieku. Zabudowa tej części ulicy na przestrzeni lat mocno się zmieniła. Do dziś zachowała się jedynie narożna kamienica przy dzisiejszym Rondzie Żołnierzy Wyklętych.
Nieco inaczej wyglądało również sąsiedztwo parku pałacowego. Dziś jest on widoczny z ronda i ulic Wielkopolskiej i Wrocławskiej na całej swej szerokości. Przed wojną Wielkopolska (wówczas Goschützer Straße) była zabudowana aż do bramy pałacowej – zatem park na prawo od bramy przesłaniały budynki stojące przy ulicy.
Okazała kamienica z charakterystycznym balkonem już nie istnieje. W jej miejscu powstał większy dwuklatkowy budynek mieszkalny. Dziś pod adresem Wrocławska 1 i Wrocławska 3.
Widok na Wrocławską z dzisiejszego Ronda Żołnierzy Wyklętych.
Studnię przy Wrocławskiej do dziś odnaleźć można w tym samym miejscu. Znajduje się ona na trawniku na wysokości bramy narożnej kamienicy. Kilka przedwojennych budynków na dalszym odcinku Wrocławskiej również stoi do dziś.
Nie zachował się jeden z twardogórskich hoteli – Bahnhof-Hotel, który stał na wysokości dzisiejszego wylotu ulicy Ogrodowej. 30 czerwca 1875 roku otwarta została linia kolejowa Oels – Gnesen (Oleśnica – Gniezno). Dworzec w Grabownie Wielkim oddalonym o 4 kilometry był wówczas najbliższym dworcem miasteczka. Ulicę Wrocławską przemianowano wtedy na Dworcową – Bahnhof Straße. Pierwszy etap podróży twardogórzanie odbywali omnibusem konnym, który zabierał ich z Rynku i wiózł właśnie Dworcową w kierunku Grabowna Wielkiego.
W 1910 roku otwarto nowy odcinek kolejowy – linię z Grabowna Wielkiego przez Twardogórę do Ostrowa Wielkopolskiego. Miasto zyskało wówczas własny dworzec, ulicą Dworcową nazwano dzisiejszą ulicę 1 Maja, a Wrocławska powróciła do swojej wcześniejszej nazwy.
Właściciel hotelu G. Hetzelt wydał w 1903 roku litograficzną pocztówkę reklamową, na której umieścił panoramę miasta, kościoły i właśnie swój hotel. Hotel ustawiony był szczytem do ulicy Wrocławskiej.
Na fotografii z lat powojennych widać istniejący do dziś dom przy Skoryni (Wrocławska 7). Sąsiadujący z nim zakład szewski został zniszczony. Hotel Dworcowy jak widać na fotografii jeszcze istniał i mieścił restaurację.
![]() | ![]() |
---|
A tak wygląda dziś widok w kierunku ulicy Wrocławskiej z wybudowanego w 2011 roku ronda.
DŚ