Kolejni dziedzice Goszcza: po lewej Heinrich Leopold Gottlob von Reichenbach-Goschütz (* Festenberg, 23.12.1768 † Goschütz, 20.05.1816), po prawej jego syn Heinrich Gustav Gottlob, Graf von Reichenbach-Goschütz (* Goschütz, 24.09.1801 † Goschütz, 18.09.1869).

Kolejni dziedzice majątku otrzymywali tradycyjnie pierwsze imię Heinrich.

Heinrich Leopold Gottlob von Reichenbach-Goschütz (który nazywany będzie Heinrichem III) urodził się w Twardogórze w roku 1768. Majątek odziedziczył w wieku zaledwie 22 lat, gdyż jego ojciec Heinrich II zmarł stosunkowo młodo - mając lat 59 (w roku 1790). Heinrich III był jeszcze kawalerem. Jego żoną została wywodząca się z książęcego rodu siedemnastoletnia wówczas Johanna zu Solms-Baruth. Ślub odbył się 28 lipca 1793.
Para miała pięcioro dzieci. Pierwsze dziecko - syn Heinrich Christian Carl Ludwig zmarł krótko po urodzeniu, dwie kolejne córki Charlotte Henriette Luise Elisa i Henriette Luise Adelheid dożyły wieku dorosłego i zostały wydane za mąż za członków rodu von Reichenbach-Goschütz, kolenym dzieckiem był Heinrich Gustav Gottlob - późniejszy dziedzic majątku (dalej nazywany Heinrichem IV), później na świat przyszła najmłodsza córka pary - Henriette Charlotte Mathilde (jej drugim mężem był Hermann Anton Friedrich von Hatzfeldt zu Trachenberg, co skoligaciło Reichenbachów z panami Żmigrodu).

Heinrich III po ojcu i dziadku odziedziczył tytuł generalnego naczelnika poczty na Śląsku. Jako protestancki szlachcic był również rycerzem Zakonu św. Jana (Rechtsritter des Johanniterordens). Jednak w porównaniu z przodkami znacznie silniej zaangażował się politycznie i dostąpił kolejnych zaszczytów. Lata jego panowania na Goszczu to czasy wojen napoleońskich - wspierał wówczas finansowo króla Prus i pruską armię. Od króla otrzymał tytuł prezydenta prowincji śląskiej (Generallandschaftspräsident von Schlesien). Wiosną 1812 roku w wyborach do Reprezentacji Narodowej (były to początki parlamentaryzmu w Prusach) został wybrany na przedstawiciela dolnośląskich właścicieli ziemkich. Reprezentacja Narodowa obradowała w Berlinie. Od listopada 1813 do czerwca 1814 przewodniczył obradom (nosił wówczas tytuł prezydenta Reprezentacji Narodowej).

Gdy Heinrich III zmarł w maju 1816 roku, jego syn Heinrich IV miał zaledwie 15 lat. Sytuacja w kraju po wojnach napoleońskich była ciężka. Dodatkowo Heinrich IV musiał wydać za mąż dwie starsze siostry. Nie szukał daleko - zgodził się na propozycje małżeństw w obrębie rodziny. Charlotte Henriette Luise Elisa wydał za mąż za ich wspólnego stryja - o 23 lata starszego od Charlotte), a Henriette Luise Adelheid za kuzyna.
Wiadomo, że Heinrich IV posiadał w Goszczu własną orkiestrę, którą lubił osobiście dyrygować. Mniej zaangażowany był w politykę, choć nosił dziedziczny tytuł generalnego naczelnika poczty. W 1854 roku otrzymał od króla Fryderyka Wilhelma IV dziedziczne miejsce w Pruskiej Izbie Panów. Dużo podróżował.
Za jego czasów pałacowy ogród rozszerzony został o staw i tereny go otaczające, powstały łąki służące spacerom i zabawom, kępy i okręgi nasadzonych drzew oraz pawilonik z niszami na posągi, nakryty dachem z latarnią. Ówczesny park odznaczał się dużym urozmaiceniem – można było w nim podziwiać baseny wodne z kaskadą, kontemplować pejzaż ze wzniesienia widokowego, spacerować do świątyni Sybilli, wiejskiej chaty lub groty mijając po drodze antyczne rzeźby. Z tego okresu pochodzi wzmianka o istniejącej w Goszczu hucie miedzi.

Żoną Heinricha IV była Adelheid Constanze von Schlippenbach. Mieli troje dzieci. Heinrich Gottlob Friedrich Alfred zmarł w niemowlęctwie, Bogdan Wilhelm Heinrich Ernst dorósł i miał odziedziczyć rodowy majątek, a Emma Luise Amalie Henriette Julie żyła tylko 2 lata. Dalsze losy rodu po raz pierwszy uzależnione były od jedynego żyjącego potomka.

Wcześniejsi panowie:
Heinrich Leopold, Graf von Reichenbach-Goschütz - pierwszy pan na Goszczu
Heinrich II Gustav Gottlob, Graf von Reichenbach-Goschütz

DŚ

• engrave
• pl-historia
• niedzielazhistoria